پایگاه خبری بافوتبال-صحنه‌های مخابره شده از ورزشگاه آزادی، یک نمره منفی بسیار بزرگ برای سیستمی است که ورزش ایران را هدایت می کند.

به گزارش بافوتبال، شب گذشته و در ورزشگاه خالی از تماشاگر آزادی، مسابقه‌ای حساس میان پرسپولیس و النصر انجام شد که از همان دقیقه اول، کیفیت زمین و از بین رفتن چمن ورزشگاه آزادی، تبدیل به مهمترین ویژگی آن شد و هر بیننده‌ای که مسابقه را از تلویزیون تماشا می‌کرد از خود می‌پرسید که چه بلایی بر سر این استادیوم آمده که چمن به این حالت درآمده است.

تازه این وضعیت پس از تلاش شبانه‌روزی مدیران جدید ورزشگاه آزادی و سعی آنها برای ساماندهی و بهبود اوضاع رخ داده است. آنها که تخریب ورزشگاه آزادی را هم در پایان رقابت‌های لیگ فصل گذشته آغاز کرده و با توجه به مسائل و مشکلات موجود در ورزشگاه آزادی و احتمال ریزش، به نوسازی سکوها پرداختند. عملیاتی که با توجه به شکل و فرم روزهای کاری در ایران، از ابتدا هم معلوم بود مدت زیادی به طول خواهد انجامید و بنابراین این ورزشگاه در شرایطی میزبان بازی النصر شد که خرابی‌های آشکاری در طبقات بالایی آن به چشم می‌خورد که البته این موضوع با توجه به نصب دوربین‌ها در موقعیت‌های خاص هرگز به چشم نیامد.

اما خرابی امروز ورزشگاه پیر آزادی که همواره چشم و چراغ فوتبال ایران بوده، در شرایطی است که رئیس جمهوری در جلسه هفته پیش خود با ورزشکاران تأکید کرد ورزش ایران به یک ورزشگاه مدرن و جدید نیاز دارد. این مهمترین دستوری است که در سال‌های اخیر از سوی بالاترین مقام اجرایی کشور به مدیران ورزش ایران داده شده است. اتفاقی که باید خیلی زودتر از اینها رقم می‌خورد اما به دلایل مختلف، هیچکس ضرورت آن را احساس نکرده است.

در حال حاضر و با توجه به اینکه آزادی احتیاج به استراحتی واقعی برای تغییراتی کلی دارد، کلنگ زدن یک ورزشگاه جدید و شروع سریع عملیات عمرانی و ساخت‌وساز و ایجاد استادیومی که در قواره‌های جهانی و مطابق با سلیقه جدید حاکم بر این صنعت بزرگ باشد، ضرورتی است که باید در صدر کارهای وزیر ورزش جدید، کیومرث هاشمی قرار بگیرد. در واقع، ساخت این استادیوم به همراه آماده‌سازی تیم های ایران برای حضور در رقابت‌های المپیک پاریس در سال آینده، با اهمیت‌ترین کاری است که این وزارتخانه می‌تواند انجام بدهد. البته دیروز معاون ورزش قهرمانی این وزارتخانه حتی از جانمایی احتمالی این استادیوم خبر داد و گفت مکان‌هایی برای ساخت آن در نظر گرفته شده است و ظاهرا مکانی که بیش از بقیه احتمال قطعیت را دارد، زمینی بزرگ در اطراف فرودگاه امام خمینی (ره) است.

در شرایطی که تخریب خود ورزشگاه آزادی و ساخت یک استادیوم استثنایی در غرب تهران نیز می‌تواند یکی از گزینه‌ها باشد، ظاهرا ورزش ایران فعلا اعتماد به نفس دست زدن به این کار عظیم را ندارد و به همین دلیل نیز جای دیگری در نظر گرفته خواهد شد تا استادیومی تازه برای تهران و ورزش کشور ایجاد بشود. ورزشگاهی که باید در ابتدا مشخص شود مخصوص فوتبال بوده یا قرار است همه رشته‌ها را پوشش بدهد و اینکه شامل چه سازه‌های جانبی در کنار استادیوم خواهد بود.

در حال حاضر، فوتبال ایران نیاز به سرمایه‌گذاری‌های دیگری بخصوص در قسمت ساختمان آکادمی تیم‌های ملی و زمین‌های چمن اطراف نیز دارد که یک حرکت جهادی و تخصیص بودجه می‌تواند شرایط تازه‌ای را برای نحوه اداره تیم‌های 17 گانه فوتبال ملی ایجاد کند و پیشرفت بیشتری را برای فوتبال ما رقم بزند.

امیدواریم ورزشگاهی که ابراهیم رئیسی دستور ساختش را داده، در کیفیت جهانی و مطابق با زیباترین نقشه‌هایی باشد که می‌شود برای یک استادیوم کشید. چیزی که تصاویرش باعث آبروی ما در سراسر جهان بشود، چرا که نه.